جامعهشناسیِ واقعاً علمی یک عمل اجتماعی است که بنابه منطق اجتماعی socio-logiquement نباید وجود داشته باشد. بهترین گواه این موضوع همین است که به محضی که علم اجتماعی به محصور ماندن در دوراههی پیشبینیشده تن در نمیدهد موجودیتاش به خطر میافتد، یعنی یا به علمِ نابی که قادر است موضوعهایی فاقد اهمیت اجتماعی را بهطور علمی تحلیل کند، یا به علم کاذبی که نظم مستقر را مواظبت و ساماندهی میکند...
جامعهی خودمختار چه جامعهای است؟
متنی که قصد دارم ترجمهی فارسیاش را از امروز، به تدریج و در چند بخش، به شما اهدا کنم از شمار متنهایی است که به نیاز من به « با یک تیر چند نشان زدن » پاسخ میدهد